Metamorfoz&Eudaimonia

kendisiyle konuşan mutsuz adam, ağustos böceği ritmini benimseyen aydınlatmaktan ziyade canlıyı ümitsizliğe sürükleyen sokak lambaları eşliğinde soluk renkli, bel ağrıtan birkaç bank. karanlığın güneşi takip etmesi yerine güneşin aslolan gündüzleri, karanlıkları takip etmesi. toplumların ilgisini farkındalıklar çektiği sürece baskı altında kalarak düşünme duyumuzu ne kadar genişletebiliriz. baskının, yeni sorgular doğurması dışında evrendeki amacını idrak edememiş bireylerin raflardaki kitaplarda biyografisinden birkaç mısra bulunmasına ne faydası olabilir. 'tozlu kitapların arasında yer edinmeye çalışan yaşam formları'. düşünmek için kumların ters yönde akması gerekir, karanlıklar aydınlığa ışık saçar. peşimden gelen sorunların farkına varabilmek için tavanla sırlarımı güneş açana kadar saklayabiliyorum, uyandığımda düşüncelerimi başkalarına aktardığım zaman kararlarım değişiyor ve evet yine metamorfoz, bölüm adı: 'beyin başkalaşması'. karanlıkların sebebi, aydınlık sanılan karanlıkların süregelen karamsarlığını tatmaktır. aydınlık olmadan karanlıklara direnmeyi, karanlıklar olmadan aydınlığın hayatımızda hayat kadını kadar yeri olduğunu bilemeyiz. baskı; farkına varmayı, karanlık; baskı sonucu açığa çıkmayı bekleyen nefreti doğurur. yaşamını kavramaya çalışan formlar ise değişme çabası içinde bulur kendini. intihar etmek isteyenler, baştan başlamak isteyenler veya anlam veremeyenler. intihar etmek isteyenler baştan başlamak, baştan başlamak isteyenler intihar etmek istemez mi? anlamak için olguları sıralamaya baştan başlamak mı gerekir? anlamlandırmaya çalışmak için zamana ihtiyacımız değil ihtiyacımız kadar zaman ve irademizin olmadığını kabullenerek ilerlemeye çalışmak baştan başlamak adına denenebilir adımlardan biri olabilir..